Erat enim Polemonis.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Ergo in utroque exercebantur, eaque disciplina effecit tantam illorum utroque in genere dicendi copiam. Sin dicit obscurari quaedam nec apparere, quia valde parva sint, nos quoque concedimus; Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Duo Reges: constructio interrete. Comprehensum, quod cognitum non habet? Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus. Quae iam oratio non a philosopho aliquo, sed a censore opprimenda est. Quae tamen a te agetur non melior, quam illae sunt, quas interdum optines. Non autem hoc: igitur ne illud quidem.

Quae si potest singula consolando levare, universa quo modo sustinebit? Aperiendum est igitur, quid sit voluptas; Haeret in salebra. Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus amicitiis praesidii. Bestiarum vero nullum iudicium puto. Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Certe non potest. Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali.

Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur.

Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Tenesne igitur, inquam, Hieronymus Rhodius quid dicat esse summum bonum, quo putet omnia referri oportere? Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit. Sapientem locupletat ipsa natura, cuius divitias Epicurus parabiles esse docuit. Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant. Idemne, quod iucunde?